Krycie staroniemieckie

Prawdziwe wartości przetrwają każdy trend budowlany

Krycie staroniemieckie bardzo często nazywane jest ” królewską dyscypliną”. Pod względem trudności i skomplikowania jest jedną z najtrudniejszych do wykonania. Charakterystyczne dla tego typu pokrycia łupkowego jest stosowanie kamieni połaciowych o różnych wysokościach i szerokościach. Efekt jest niepowtarzalny, dach pokryty tym sposobem jest unikatowy i jedyny w swoim rodzaju. Podobnie jak w przypadku krycia łuskowego, krycie staroniemieckie możemy wykorzystywać do bardzo skomplikowanych konstrukcji dachowych.

Wybierając staroniemieckie krycie łupkiem mozelskim, pozostawiają Państwo trwały znak własnego, indywidualnego stylu życia, który wykracza poza wszelkie trendy i cechuje się najwyższą jakością i harmonią.

Od stuleci symbol najwyższej jakości łupka i od niepamiętnych czasów stosowany w ekskluzywnej architekturze.

Już przed 2000 laty Rzymianie wydobywali łupek mozelski na obszarze obecnego Mayen. W ciągu stuleci architekci tworzyli przy użyciu tego łupka budowle o nieprzemijającej wartości. Obecnie łupek mozelski wydobywany jest wyłącznie w kopalniach Rathscheck. Jest zastrzeżony do ekskluzywnej architektury, wykonanej techniką staroniemieckiego lub dzikiego krycia.

Krycie staroniemieckie

Do tego typu krycia możliwe jest zastosowanie płytki w kształcie łuski o kroju tępym, normalnym i ostrym. Kąty między piersią lub plecami a stopą płytki są ściśle określone i przyporządkowane do każdego kroju łuski. Mocowanie płytki o wysokości do 24cm mocuje się za pomocą minimum 3 gwoździ, powyżej 24 cm – 2 gwoździ. Wykonanie okapu odbywa się przez zastosowanie tzw. stopy wiązanej z kamieniem wodnym. Krycie brzegów i naroży należy wykonywać jako krycie wiązane. Połać dachu kryje się z wykorzystaniem kamieni o różnych rozmiarach – szerokości i wysokości. W kryciu staroniemieckim wykonuje się również, tzw przełożenia – np. dwie wąskie płytki nakrywa się szerszą w kolejnym rzędzie i odwrotnie. Minimalne nachylenie dachu to 22 stopnie. Stopień skomplikowania i trudności sprawiają, że ten sposób krycia jest jednym najtrudniejszych. Występuje jeszcze krycie staroniemieckie podwójne ale jest ono bardzo rzadko spotykane przede wszystkim ze względu na wysoką cenę.